Kardeşlik
insanın yaşamı boyunca sahip olduğu en uzun ilişkidir. Ve seçme şansınız yoktur. Genellikle aynı odayı, bazen aynı yatağı paylaşarak büyürsünüz. Aynı oyuncaklarla oynar, büyük kardeşten kalan giyisileri giyer, aynı soyadını taşır, birlikte oynar, eğlenir, çatışır, dövüşür, yardımlaşırsınız. Eğer ailenin küçük çocuğuysanız önce anne -babanız, sonra öğretmenleriniz tarafından büyük kardeşle kıyaslanır, büyük kardeşseniz; sürekli olgun olmak gerekliliğinden ve sorumluluğundan bunalırsınız.
Çocuğun aileye yeni katılan kardeşi kabullenmesi çocuğun yaşı, çocuğun kişilik özellikleri ve ailenin çocuğa olan yaklaşımıyla örtüşür.
Kıskançlıkla beraber çocukta emekleme, bebekçe konuşma, alt ıslatma, biberonla beslenmeye geri dönme, parmak emme, içe kapanma, konuşma gecikmesi, anne memesinden süt içmeye çalışma, aniden vurma, ısırma gibi belirtiler görülebilir.
Hiçbir şey duygusal yoksunluk kadar çocuğu örseleyemez. İşten eve gelen babanın küçüğü kucaklayıp, büyüğe erişkin adam muamelesi yapması, çocuk için azarlanmasından bile daha travmatik bir yaklaşımdır. Çocuk duygusal yoksunluk nedeniyle ilgi çekmeye yönelik davranışlar sergileyebilir. Kimi zaman da kardeşine zarar vermeye kalkabilir. Tüm niyeti “benim farkıma varın”, “beni adam yerine koyun”, “bana değer verin”, “beni de sevin” demektir. Bu amaçla anne babasının kızacağını bile bile bazı olumsuz davranışları sergiler.
Bu durumda anne babanın yapacağı şey, çocuğa onu anladığınızı hissettirmenizdir. ''Kardeşin kendine bakamayacağı için onunla daha çok ilgileniyoruz, sen haklısın ve seni anlıyoruz'' demek, ''seni de seviyoruz'' demekten daha etkilidir. Çocuğa kardeşinin bakımında verilecek sorumluluklar da kardeşini kabullenmesine yardımcı olacak bir yaklaşımdır.
Anne-Babalar Olarak Neler Yapabilirsiniz?
Öncelikle çocuk hamilelik döneminde bir kardeşi olacağına psikolojik olarak hazırlanmalıdır.
Son ana kadar beklemeden ona aileye yeni bir üyenin geleceği bir kardeşi olacağı anlatılmalı, evde bu yüzden bazı değişikliklerin olabileceği söylenmelidir.
Yeni doğan bebeğe gerek aile üyelerinden gerekse misafirlerden aşırı sevgi ve ilgi gösterisinde bulunulmamalı.
Kıskanmasın diye çocuğa aşırı hoşgörü gösterilmemeli.
Kardeşine isim seçmede onunda fikrini sorabilirsiniz.
Kim haklı kim haksız diye ayırmak yerine, soruna çözümcü yaklaşımlar sergilemelisiniz.
Kardeşler arası olumlu ya da olumsuz özellikleri kıyaslamamalısınız.
Her iki kardeşe de ayrı ve kaliteli zaman ayırmalısınız.
Bebeksi hareketlere geri dönüldüğü gözlemlendiğinde, onu ayıplamamalı, yargılamamalı, kızmamalı ya da cezalandırmamalı bu konuyu konuşarak halletmeye çalışmalısınız.
Ceren SAYIN
insanın yaşamı boyunca sahip olduğu en uzun ilişkidir. Ve seçme şansınız yoktur. Genellikle aynı odayı, bazen aynı yatağı paylaşarak büyürsünüz. Aynı oyuncaklarla oynar, büyük kardeşten kalan giyisileri giyer, aynı soyadını taşır, birlikte oynar, eğlenir, çatışır, dövüşür, yardımlaşırsınız. Eğer ailenin küçük çocuğuysanız önce anne -babanız, sonra öğretmenleriniz tarafından büyük kardeşle kıyaslanır, büyük kardeşseniz; sürekli olgun olmak gerekliliğinden ve sorumluluğundan bunalırsınız.
Çocuğun aileye yeni katılan kardeşi kabullenmesi çocuğun yaşı, çocuğun kişilik özellikleri ve ailenin çocuğa olan yaklaşımıyla örtüşür.
Kıskançlıkla beraber çocukta emekleme, bebekçe konuşma, alt ıslatma, biberonla beslenmeye geri dönme, parmak emme, içe kapanma, konuşma gecikmesi, anne memesinden süt içmeye çalışma, aniden vurma, ısırma gibi belirtiler görülebilir.
Hiçbir şey duygusal yoksunluk kadar çocuğu örseleyemez. İşten eve gelen babanın küçüğü kucaklayıp, büyüğe erişkin adam muamelesi yapması, çocuk için azarlanmasından bile daha travmatik bir yaklaşımdır. Çocuk duygusal yoksunluk nedeniyle ilgi çekmeye yönelik davranışlar sergileyebilir. Kimi zaman da kardeşine zarar vermeye kalkabilir. Tüm niyeti “benim farkıma varın”, “beni adam yerine koyun”, “bana değer verin”, “beni de sevin” demektir. Bu amaçla anne babasının kızacağını bile bile bazı olumsuz davranışları sergiler.
Bu durumda anne babanın yapacağı şey, çocuğa onu anladığınızı hissettirmenizdir. ''Kardeşin kendine bakamayacağı için onunla daha çok ilgileniyoruz, sen haklısın ve seni anlıyoruz'' demek, ''seni de seviyoruz'' demekten daha etkilidir. Çocuğa kardeşinin bakımında verilecek sorumluluklar da kardeşini kabullenmesine yardımcı olacak bir yaklaşımdır.
Anne-Babalar Olarak Neler Yapabilirsiniz?
Öncelikle çocuk hamilelik döneminde bir kardeşi olacağına psikolojik olarak hazırlanmalıdır.
Son ana kadar beklemeden ona aileye yeni bir üyenin geleceği bir kardeşi olacağı anlatılmalı, evde bu yüzden bazı değişikliklerin olabileceği söylenmelidir.
Yeni doğan bebeğe gerek aile üyelerinden gerekse misafirlerden aşırı sevgi ve ilgi gösterisinde bulunulmamalı.
Kıskanmasın diye çocuğa aşırı hoşgörü gösterilmemeli.
Kardeşine isim seçmede onunda fikrini sorabilirsiniz.
Kim haklı kim haksız diye ayırmak yerine, soruna çözümcü yaklaşımlar sergilemelisiniz.
Kardeşler arası olumlu ya da olumsuz özellikleri kıyaslamamalısınız.
Her iki kardeşe de ayrı ve kaliteli zaman ayırmalısınız.
Bebeksi hareketlere geri dönüldüğü gözlemlendiğinde, onu ayıplamamalı, yargılamamalı, kızmamalı ya da cezalandırmamalı bu konuyu konuşarak halletmeye çalışmalısınız.
Ceren SAYIN
